یک تکنولوژی جدید، درست زمانی که جامعه بهش نیاز پیدا میکنه و فرهنگ استفادش هم وجود داره به دنیا معرفی میشه، همه ازش استفاده میکنن و خوشحال هستن.
اما مشکل از جایی شروع میشه که:
این تکنولوژی جدید به جامعه‌هایی راه پیدا میکنه که نیاز به اون تکنولوژی در اون جامعه‌ها احساس میشه ولی متأسفانه فرهنگ استفاده ازش هنوز وجود نداره چون بعدا یکی مثل اسنپ میاد حریم خصوصی کاربرهاش رو نقض میکنه و ادامه ماجرا!
یکی از نتیجه‌ها: به نظر من هیچ‌وقت نباید اونایی که ظرفیت، فرهنگ و جنبه استفادش رو ندارن با شبکه‌های اجتماعی آشنا کرد.
درحالی که تقریبا همه دنیا از اینترنت با کیفیت، پایدار و آزاد استفاده می‌کنند در کشور ما اتصال به اینترنت همچنان دچار ناپایداری، سانسور، سرعت غیر قابل قبول و قیمت بالا هست. این درحالی هست که اینترنت با کیفیت خودش پایه و پیش‌نیاز خیلی از زیرساخت‌های دیگه هست. کشور ما هنوز فرهنگ و دانش استفاده از فناوری‌های محاسبات ابری رو نداره و اعتماد نکرده. البته به تازگی فعالیت‌هایی داره دیده میشه، ولی خب خیلی دیره. چون:
تکنولوژی IoT یا اینترنت چیزها الان در همه دنیا بازار گرمی در صنعت و در دانشگاه‌ها داره. جالبه که IoT خودش به محاسبات ابری وابسته هست که ما در کشور هنوز به طور کامل لمسش نکردیم. ولی همچنان دوست داریم که این تکنولوژی‌ها رو در کشورمون داشته باشیم و با دنیا پیش بریم.
به نظر میرسه که هیچ‌چیز سرجای خودش نیست!
همه‌چیز به هم وابسته‌س؛ اینترنت چیزها به محاسبات ابری وابسته‌س، محاسبات ابری به اینترنت با کیفیت وابسته‌س، اینترنت خودش به فرهنگ و دانش وابسته‌س، فرهنگ و دانش به مدیران رده بالا وابسته‌ن و داستان همین‌طور ادامه پیدا میکنه… (آجرها به صورت کج روی هم چیده میشن و میرن بالا)
و همچنان بیشتر ما حتی فرهنگ یه عذرخواهی ساده بعد از فهمیدن اشتباه‌هامون رو هم نداریم!
و در آخر هم فقط می‌تونم فقط بگم که:
از ماست که بر ماست!